Accordeoneel (B) - Maanrover (B) Double Bill Stamineeke Webbekom - 07-02-2025 reporter & photo credits: Freddie info band: Accordeoneel - Maanrover info club: Stamineeke © Rootsville 2025

Vanavond hebben we er zin in, zin in om nog eens een humoristische avond te beleven zonder dat we daar al te veel moeten nadenken. Gewoon losgaan met de humor van 'Accordeoneel' in café 't Stamineeke te Webbekom maar eerst krijgen we nog een volledig muzikaal voorprogramma afgewerkt met 'Maanrover'.

We weten totaal niet of er op de maan iets te roven valt alhoewel er tussen continenten wel om gestreden wordt. Dit doet uiteraard niets ter zake want deze 'Maanrover' betreft een band die bestaat uit Winnie Trekker die als eigenschap heeft om met woorden te spelen en om te zetten in muziek met als instrument ook het bespelen van gitaar, Wim Laurens een multi-instrumentalist en Joeri Jurion (weet niet of hij familie is van 'de' Jeff) die zich beperkt tot saxofoon en percussie. Het ontstaan van deze 'Maanrover' dateert uit 2022 toen ze samen op muziekcursus waren in Leuven.

Met de kleinkunst van deze 'Maanrover' lijkt het wel of we terug in de era van 'Miek & Roel' belanden en spitsen we ons zo op de teksten van nummers als 'Sterrenstof' en 'Hier en Nu'. Winnie heeft een prachtige klankkleur om naar te luisteren en ik zou zelfs durven stellen dat haar twee maanlanders naast haar wat overbodig lijken.

Soms lijkt het nog wat onwennig wanneer we ons toespitsen richting bindteksten maar wonderwel blijkt Winnie toch steeds weer uit haar woorden te komen. Het veel veranderen van instrumenten lijkt niet op de kleinkunst van vroeger waarbij ik opteer om het eerder enkel en alleen akoestisch te houden. Het getokkel op de black & white keys op 'Ikarus' geeft totaal geen meerwaarde aan hun nummers al bewegen we ons hier met z'n allen gewoon op en neer.

Met het opwekkend en vrolijke 'Kom In Mijn Armen' worden zo plots uit de intieme wereld van 'Maanrover' getrokken, een nummer waar Joerie en zijn saxofoon wel even in de spotlights komt te staan. Op 'Lorelei' krijgen we een licht walsje over ons heen en blijven we eerlijks halve toch under a spell van de mooie stem van Winnie. Ook hier zou ik opteren voor een staande contrabas in plaats van zijn elektrische tegenpool, net zoals de warme klanken van een klarinet eerder zouden passen als er dan toch een rietblazer van de partij moet zijn.

Om in het stramien van de kleinkunst te blijven was deze 'Maanrover' toch alweer een ontdekking hier in 't Stamineeke' te Webbekom. Mooi om naar de stem van Winnie te luisteren en als er ook een nostalgische toets moet bij horen mocht Wim van mij zelfs het 'Adagio' van Bach als instrumentaal interludium er hebben tussen gegooid, of misschien ook 'Interstellar' van Hans Zimmer om het interplanitair te houden. Oewek schoewen zouden ze hier in Diest zeggen. Afsluiter is hun singnature song 'Maanrover' en dan is het nu tijd voor iets totaal anders.

We hadden al een kortstondige ontmoeting kunnen hebben met Didier Corneel AKA Accordeoneel aan den toog en dus waren we wel benieuwd wat we mochten verwachten. Door toedoen van Lesley en David Ronaldo lag de lat dan weer bijzonder hoog. Na een kleine soundcheck van accordeon en ukelele was het OK voor David maar dan weer niet voor 'ba(a)rvrouw' Maaike maar zo kunnen we uiteraard nog wel even blijven doorgaan. Toch kreeg Conreel het allemaal afgestemd en konden we zo aan zijn pre-party voor diens verjaardag beginnen.

Accordeoneel kennen we ook nog niet helemaal al kwamen we al in contact met zijn skills tijdens de opvoering van 'Da Capo' het levensverhaal van de circusfamilie 'Ronaldo', en daar kennen we er enkele heel goed van. 'Accordeoneel' is een singer-songwriter en kleinkunstenaar waarbij 'humor' als de rode draad doorheen zijn optredens wordt verweven en je op het einde toch heel wat pijn leert te ontdekken doordat hij zowat iedere spier in je gezicht weet te bespelen, spieren waarvan je de tijd van vandaag zelfs niet meer wist dat je ze had. Corneel Didier zoals hij dagdagelijks door het leven gaat is een 'strop' en dit is al betekenis vol te noemen. Straffe kost ook want Corneel kende niet 'Charlotte De Witte' die enkele uren ervoor nog 13.000 techno fanaten op de been wist te brengen aan de Gentse schapenstal.

We worden vanaf het begin meegezogen in de wereld van de straatmuzikant avant la lettre die toen, net als nu, voor een aalmoes van café tot café gingen om 'de' kost te verdienen wat uiteraard ook bijzonder respectvol mag worden genoemd. Om zijn verjaardag al proactief te vieren liet hij een hele doos 'Joris' beertjes rondgaan in het etablissement. Vroeger gemaakt met Arabische gom maar nu?

De Polka klanken van de accordeon vullen letterlijk het ganse café met het opwekkende nummer 'Accordeon Muziek'. Een stuk waarbij Corneel zich aan bruggetjes waagt richting 'Circus Renz' of wat ervoor moet doorgaan, zelfs de vogeltjesdans ontsnapt er niet aan. Nostalgie? toch voor mezelf en diene van 'Gevarenwinkel' voor andere dan weer misschien een ietsje minder. De volledige versie van Gustav Peter's meesterstukje op accordeon zal waarschijnlijk worden voorbehouden voor de volgende voorstelling van 'Circus Ronaldo' ;-)

'Sigaretje' zou dan weer een answering song kunnen zijn op Tex Williams's 'Smoke, Smoke, Smoke (That Cigarette) uit 1947 al gaat het hier anno 2025 veel humoristischer aan toe met deze 'Accordeoneel'. Niet enkel op accordeon kan 'Corneel' uit te voeten maar ook op 'la pequeña guitarra', de ukelele. Met als muze een hoge dosis teleurstelling in de liefde krijgen we vervolgens 'Dump' en 'All By My Lonesome' dit uiteraard met de nodige humor die steevast verantwoordelijk is voor de ambiance alhier.

Toen de toeristiche meute nog niet in een slecht daglicht stond op Mallorca leerde Corneel er een 'Señora' kennen en de intro van dit nummer zou dan weer leiden naar heel wat spontane sing-a-longs die toch ook wel een beetje tot het cultureel erfgoed behoren van 't Stamineeke'. We keelden zo mee op Nonkel Bob's 'Vrolijke Vrienden', 'De Lichtjes Van De Schelde' van onze Bobbejaan Schoeppen, 'In 't Kleine Café Aan de Haven' van Pierre Kartner AKA Vader Abraham, 'Ik Spring Uit een Vliegma..sjien' van onze eigenste Eddy Wally en 't Is Moeilijk Bescheiden te Blijven' van Peter Blanker alvorens met een Vlaamse Señora naar het zeetje te trekken.

Tussendoor wist deze 'Accordeoneel' ons ook te vergasten op enkele stukjes poëzie uiteraard met als hoofddoel ons te laten schokken van het lachen. Als 'Strop' zijn de 'Ghentse Fieste' natuurlijk niet vreemd aan hem en toch mis ik echt een beetje dat sappig Ghents al was het maar bij de bindteksten,  dat zou zuu schuune zijn. De passage van diene van Tollembeek uit het Pajottenland licht al wel achter ons. Voor de woordspeling op 'AFK' een nummer met niets dan afkortingen in de tekst was het dan ook toegestaan om even te spieken.

'Langzaam Wakker' is dan weer mooie kleinkunst al is ook hier de humor niet weg te denken in de tekst. Met 'Lange Liedjes' wordt dan door Corneel het even het pas richting 'Klemzer' bewandelt met daarin ook een verwijzing richting 'Child In Time' maar zeker ook naar Queen's 'Bohemian Rapsody'. Ook smakelijk ontvangen door het publiek werd dan de André Hazes imitatie met 'De Afspraak' maar stillaan begonnen de 'beertjes' op te geraken en werd zo het einde van deze avond met humor en muziek aangekondigd.

Een nachtje fieste leverde bij Accordeoneel dan weer de stof op voor een nummer met als titel 'Credit Card. 'Ik Wil Niet Meer' betekend hier in 't Stamineeke dan weer dat de 'Happy Birthday' song richting Accordeoneel uitgaat als een dankoewel. 't enden oasem! 't was vrieje schuune...